Om het principe van een buikwandcorrectie te begrijpen, is het belangrijk eerst de anatomie van de buikwand uit te leggen.
De buikwand bestaat uit huid, vet, bindweefsel en de ‘bekleding’ van de spieren (fascie genoemd), spieren en peesbladen waarin de spieren kunnen uitlopen. Uiteraard is dit ingewikkeld en is het beter te verduidelijken aan de hand van plaatjes.
In onderstaand figuur zijn allereerst de buikspieren te zien, die onder te verdelen zijn in rechte en schuine buikspieren. De rechte buikspier (musculus rectus abdominis) loopt verticaal in het midden van de buik, aan weerszijden van de navel. Daarnaast zijn er drie schuine buikspieren, te weten de buitenste schuine buikspier (musculus obliquus externus abdominis), met daaronder de binnenste schuine buikspier (musculus obliquus internus abdominis) en weer daaronder de dwarse buikspier (musculus transversus abdominis).
Anatomische tekening van de verschillende buikspieren
Nu kunnen we de anatomie van de buikwand nog beter verduidelijken op een dwarsdoorsnede. Van buiten naar binnen bestaat de buikwand uit de huid, met daaronder het subcutane vet (onderhuidse vet) waarin een stevig bindweefsel is verweven (de oppervlakkige fascie).
Onder deze lagen verschilt de anatomie van de buikwand in de middenlijn ten opzichte van de zijkanten. In het midden komen namelijk de peesbladen van de drie schuine buikspieren samen, boven de rechte buikspier (rectus abdominis), terwijl aan de zijkanten de schuine buikspieren lopen. Als we deze lagen gepasseerd zijn komen we de transversale fascie tegen; een stevig blad van bindweefsel dat de spieren scheidt van het peritoneum (het buikvlies) en de buikholte met daarin de organen.
Indien de structuren die voor stevigheid zorgen, te weten de huid, de peesbladen, de spieren en de fasciën gedurende langere tijd onder spanning komen staan en vervolgens uitrekken, zijn deze niet dermate elastisch dat deze mee ‘terugveren’. Het stevige fundament van de buikwand valt dan dus weg, met als gevolg dat een slappe of hangende buikwand ontstaat.
Anatomische tekening van de doorsnede van de buikwand